“Racon bitmiştir”*

 
“Racon bitmiştir”* “Racon bitmiştir”*

Eğer siz bir toplumda güçlü, saygın, özgül ağırlığı olan bir karakter olarak anılmak istiyorsanız şayet, bunu kendini savunamayacak şekilde görevini yapan bir hakeme yumruk atarak yapamazsınız. Hiç uzun uzadıya izah etmenize gerek kalmaz: “Bu durumu şu şu usul ve esaslara göre yapmamız gerekir. “Racon” kelimesini çok severim. Ne demek istediğimi yalnızca sözcüklerle aşk yaşayan takıntılılar anlar…. Ülkedeki her kesim tarafından genel kabul görmüş nadir kelimelerden biridir. ” veya “Durumu layıkı ile yerine getirmemiz için takınılması gereken tavır budur. Düşünsenize, kelimenin kendine has bir karizması var ve kullandığınız her cümleyi diğerlerinden bir “tık” daha özgül hale getirmeyi başarabiliyor. ” gibi ifadelerle hem kendinizi hem de karşınızdaki yormak yerine “Bu işin raconu budur. İş hayatında da kullansanız sırtımaz gündelik dilde de. ” dersiniz ve bunun ne anlama geldiğini herkes bilir. Böyle kelimelere ayrı bir ilgim var.

“Racon bitmiştir”*

” veya “Durumu layıkı ile yerine getirmemiz için takınılması gereken tavır budur. Hiç uzun uzadıya izah etmenize gerek kalmaz: “Bu durumu şu şu usul ve esaslara göre yapmamız gerekir. Ne demek istediğimi yalnızca sözcüklerle aşk yaşayan takıntılılar anlar…. ” dersiniz ve bunun ne anlama geldiğini herkes bilir. İş hayatında da kullansanız sırtımaz gündelik dilde de. Düşünsenize, kelimenin kendine has bir karizması var ve kullandığınız her cümleyi diğerlerinden bir “tık” daha özgül hale getirmeyi başarabiliyor. Eğer siz bir toplumda güçlü, saygın, özgül ağırlığı olan bir karakter olarak anılmak istiyorsanız şayet, bunu kendini savunamayacak şekilde görevini yapan bir hakeme yumruk atarak yapamazsınız. ” gibi ifadelerle hem kendinizi hem de karşınızdaki yormak yerine “Bu işin raconu budur. Ülkedeki her kesim tarafından genel kabul görmüş nadir kelimelerden biridir. “Racon” kelimesini çok severim. Böyle kelimelere ayrı bir ilgim var.